در قرن چهارم هجری در حوالی بندرعباس فعلی، بندر و روستای کوچکی به نام «سورو» وجود داشت که جغرافیانویسان قرن چهارم هجری قمری از آن نام برده‌اند. برخی معتقدند «شهرو» که اصطخری به‌عنوان «دهی کوچک بر کنار دریا» از آن نام برده، همان بندر «سورو» است. این بندر در سال ۹۲۴ هجری قمری «بندر جرون» خوانده می‌شد و دهکده‌ای کوچک بود و در روبه روی سواحل شمالی جزیره پر اهمیت «هورموز» آن روزگار، قرار داشت. در سال ۱۵۱۴، پرتغالی‌ها این دهکده کوچک را برای پیاده شدن، و بارگیری اجناس از خشکی انتخاب کردند. به دلیل خرچنگ زیادی که در ساحل این بندر وجود داشت، نام آن را «بندر کامارااو» یا «کامبارائو»، یعنی بندر خرچنگ گذاشتند. نام متداول بعدی، یعنی «گمبرون» یا «گامبرون» به‌احتمال زیاد از لغت پرتغالی «گامارائو» اقتباس شده است. در سال ۱۶۲۲ میلادی شاه‌عباس توانست با کمک انگلیسی‌ها دست پرتغالی‌ها را از این بندر کوتاه کند. به‌افتخار این پیروزی «بندر گمبرون» به «بندرعباس» تغییر نام داد. تا قبل از سال ۱۶۵۰ میلادی (۱۰۷۰ هجری قمری) بندرعباس حصار نداشت؛ ولی از این زمان دور شهر را محصور کردند و بر امنیت آن افزوده شد. انگلیسی‌ها و هلندی‌ها در بندرعباس تجارتخانه، و در کنار دریا عمارت زیبایی بنا کردند. در این بندر لنگرگاه مناسبی وجود داشت؛ لذا اکثر کشتی‌های بزرگی که از هند برای ایران و عثمانی و سایر نقاط کالا حمل می‌کردند، در این بندر لنگر می‌انداختند. هلندی‌ها در سال ۱۱۱۰ هجری قمری (۱۶۹۸ میلادی) با کسب اجازه از دولت ایران، شهر تازه‌ای با بافت و معماری ویژه، در وسط شهر بندرعباس بنا نمودند. (عمارت کلاه‌فرنگی در همین ایام بنا شده است) بافت و شکل ظاهری شهر جدید تا سال ۱۱۳۵ هجری قمری دوام یافت.
در تقسیمات فعلی کشوری شهر بندرعباس مرکز استان هرمزگان است. این شهر یکی از مهم‌ترین مراکز استراتژیکی و تجاری ایران در جوار خلیج‌فارس و دریای عمان است. بارانداز شهید رجایی، اسکله عظیمی است که بخش وسیعی از مبادله کالاهای تجاری بین ایران و دیگر کشورها از طریق آن صورت می‌گیرد. بندرعباس از طریق راه‌های دریایی، راه‌آهن، جاده‌های ترانزیتی درجه یک و از طریق هوا به کلیه مناطق داخلی و دیگر کشورهای جهان مرتبط است.
سوروقدیم غربی‌ترین محله بندرعباس است و پس از آن منازل سازمانی نیروی دریائی و منطقه یکم نیروی دریائی ارتش قرار دارد؛ سورو در کنار ساحل خلیج‌فارس قرار دارد، طول محله از بلوار جهانگردی تا بلوار جهان بار است.
